وب نوشته های پیام برازجانی payam Borazjani Blog

فيلترينگ اساساً هر كسي را به ياد محدوديت مي‌اندازد محدوديتي كه گريبان‌گير ما ايرانيان در دنياي آزاد اينترنت هم شده است. البته هر محدوديتي در ذات خود عللي دارد و در پيش روي هم خلاقيت‌ها و راه‌حل‌هايي.
براي مثال وجود اين همه فيلترشكن كه درواقع فيلترينگ در ايران را بي‌معني كرده ،خود از نتايج اين خلاقيت و كشف راه‌حل جديد براي فرار از محدوديت‌ها در اينترنت است.

اما فيلترينگ چرا اين همه فراگير شده است و چرا باز هم با وجود اين همه فيلترشكن براي ما و يا كساني از نوع من كه با اينترنت كمي جدي‌تر سروكار دارند مساله مهمي است؟ فيلترينگ در فرآيند دموكراسي و مدني شدن جامعه، نوعي محدوديت محسوب مي‌شود. محدوديتي كه از اين جنس ما در ديگر شئون جامعه نيز مي‌توانيم از آن مثال بياوريم مثل همين راه ندادن خانم‌ها در استاديوم. آنچه من را به نوشتن اين مطلب واداشت انتشار عكسي از دوست و همكار عزيزم و عكاس خوب ، يلدا معيري در بخش فوتوبلاگ سايتم بود كه در حاشية بازي فوتبال ايران و كاستاريكا، در حين جلوگيري پليس از ورود زنان به استاديوم گرفته است.
مخالفت با فيلترينگ و مبارزه با آن در اصل مخالفت با محدوديت است كه از روح آزادي‌خواه انسان خصوصاً در جامعة مدني برخواسته است. اما آنچه اين حركت را در همة احوال مي‌تواند از توجيه مطلوب برخوردار كند پايبند بودن به دموكراسي است ، آنهم از سوي كساني كه خود با محدوديت مخالفند.
در اين چند روز كه اين عكس را بر روي سايت منتشر كرده‌ام، بسياري دربارة آن و موضوع مطرح شده در محتواي عكس اظهارنظر كرده‌اند. البته اين خود حاصل از دموكراسي است كه انسان‌ها آزادانه، در هر جايي كه احساس مي‌كنند بتوانند اظهارنظر كنند. اما مگر نه اين كه مرز آزادي چيزي نيست جز به خطر افتادن آزادي ديگران.
در بين آن همه نظراتي كه بر پاي اين عكس ريخته شده ، بعضاً نظز دهندگان با خروج از ساحت عرف و شعور اجتماعي ، با استفاده از كلمات نامناسب، باعث شدند كه ناخواسته به چيزي شبيه پديده فيلترينگ تن در دهم و نظرات موجود را با دقت بيشتر از فيلتر قانون و امنيت براي خود عبور دهم و آنهايي را كه به تبع انتشار آن‌ها مي‌توانم شب آسوده بخوابم را منتشر كنم. خوب اين استفاده نامناسب از فضا و وادار كردن كسي به اعمال سانسور و محدوديت در انتشار نظرات ديگران از كجا آمده است. به غير از اين كه خود بازديدكنندگان مرا وادار به اين كار كرده‌اند و حتماً خيلي‌ها همين تجربه من را دارند. من قصد طرفداري از بانيان فيلترينگ و محدوديت را ندارم ولي آيا فكر نمي‌كنيد ما خودمان باعث به وجود آمدن چنين پديده‌اي شده‌ايم و يا اگر نخواهيم كه تمام مسؤوليت اين اشتباه و محدوديت را بپذيريم آيا گمان نمي‌بريد كه بخشي از اين محدوديت، مسؤوليتش به عهدة خود ما كاربران اينترنت است؟