وب نوشته های پیام برازجانی payam Borazjani Blog

اگر جايزه‌ي سوره به سرنوشت ساير مسابقه‌ها مبتلا شود، فقط بايد تاسف خورد.
این لینک شما را راهنمایی می کند به مصاحبه ای که حسن سربخشیان عکاس خبری صاحب نام و دبیر اولین مسابقه عکس خبری سوره با خبرگزاری ایسنا انجام داده است.من هم این مصاحبه را خواندم و می خواهم به چند نکته در این باره اشاره کنم.اما قبل از اینکه نکاتی را که در ذهن دارم و در این نوشته آورده ام بخوانید، بگذارید یک انتقاد کنم که خیلی هم بی ربط نیست از این مطالبی که در ذیل این نوشته می آید و آنهم اینکه خبرنگار محترم مصاحبه کننده و اساسا هر خبرنگار و یا علاقه مندی تا بحال از هیچیک از بانیان مسابقه اصلا نپرسیده چرا مسابقه ای چنین برگزار کرده اند و من کم کم داشت گمانم می برد وجود چنین مسابقه ای ظاهرا برای هیچکس اهمیتی ندارد.

و اما نکات مورد اشاره من سخنی است با خودمان و اشاره من به همین هایی (از جنس خود من ) است که از بودن اینچنین مسابقه ای سود می برند و در اصل از نظر من یک نوع سود دو طرفه است و یا شاید سودی که به من و دیگر عکاسان این حوزه میرسد بیش از سودی باشد که به برگزار کننده می رسد.

“در گذشته‌ي ۲۸ ساله‌ي ايران، جايزه‌هاي عكس مقطعي بوده‌اند؛ تا جايي كه قانون و اخلاق حرفه‌يي به من اجازه مي‌دهد، پاي اين كار مي‌ايستم؛ ادامه يافتن اين مسابقه در سال‌هاي بعد به سياست‌هاي برگزاركنندگان آن بستگي دارد. اميدواريم دست‌كم خواسته‌ي جامعه عكاسي اين باشد كه اگر جشنواره‌اي مانند فيلم يا موسيقي فجر دوره‌هاي بيست و چندمين خود را برگزار مي‌كند، عكس هم از دوره‌هاي يك رقم خود خارج شود و وارد دو رقمي و سه رقمي شود؛ اين نيازمند همكاري جامعه عكاسي و واقف بودن به اين مساله ازسوي مسوولان است.”

این بخشی از مصاحبه سربخشیان است. می خواهم یک سوال بپرسم اگر امروز در رادیو و یا تلوزیون اعلام کنند جشنواره فیلم فجر به هر دلیل، حتی منطقی ترین دلیل دیگر برگزار نخواهد شد عکس العمل اهالی سینما چه خواهد بود.آیا بی تفاوت میگذرند از کنار این فاجعه و یا به جلسه ای و یا نوشتن چند پست در وبلاگشان و یا نوشتن مقاله ای در هفته نامه، فصلنامه و یا هر جریده ای بسنده می کنند؟. آیا به نظر شما دولتی و یا مسئولی در ایران هست که این جرات را به خود بدهد که حتی احتمال وقوع این خبر را اعلام کند؟.سینما گران با او چه می کنند. این از کجا می آید. مگر جشنواره فیلم فجر چه دارد و یا اصلا سینما چه دارد که همچنین اتفاقی در آن حتی احتمال یک درصدی هم ندارد که رخ دهد.
ولی در عکاسی ایران بسیاری بودند جشنواره هایی که برگزار شدند و به تعبیر مصاحبه کننده ایسنا جوانمرگ شده اند.ما عکاسان چه کرده ایم . خود من اصلا چه کرده ام. باورتان می شود اگر روزی برای سوره هم چنین اتفاقی بیفتد مانند قبل، آب از آب تکان نمی خورد.من میدانم هدف برگزار کننده چه بوده چون من را می توانید از یرگزار کننده بدانید.اما شما هم می دانید.آنهایی که شرکت کردند چطور؟
بارها و بارها به اینکه عکسی از یکی از ماها به عمد و یا غیر عمد در جریده ای بدون اجازه چاپ شده و نامی در کنارش از عکاس نیامده اعتراض شده.اما آخرش چه شد. باز هم هستند عکاسان و خبرگزاری هایی که عکسهایشان را مجانی در اختیار قرار می دهند و اعتراض هم می کنند.آژانس عکس سوره ماههاست که راه اندازی شده ، عکس هم مجانی نمیدهد و تا بحال یک ریال هم سود نکرده کسی حتی خطی در جایی نوشت که اینها به کپی رایت عکس پایبندند؟، به حقوق عکس و عکاس توجه دارند؟.خودتان قضاوت کنید.بگذارید راحت بگویم، چون می دانم که بودند شبه دوستانی که بجای رقابت حتی فرافکنی هم کردند و در بعضی نهاد ها علیه سوره جوسازی کردند.
سوال دیگر ، بارها رییس خانه سینما عوض شده، آیا سینما گران، نمی دانم چرا، به هر دلیلی نگران شدند؟، نگویید کسی مخالف رییس جدید نبود اما بر علیه رییس جدید آیا سایتی راه افتاد که فحاشی کند و بخاطر مخالفت با او دسترنج همه نادیده گرفته شود.شما خودتان را بگذارید جای من وقتی سایتی که وظیفه اش اطلاع رسانی است برای اطلاع رسانی فعالیتی از شما طلب پول می کند شمایی که فعالیتی کردی واقعا با دست خالی عکس العملتان چیست.من سوکوت کردم.نمی خواهید بگویید که اگر پول نداری دست بکاری نزن.
چگونه می توانم برای کاری که حتی برای اهالی آن فن هم درصدی اهمیت ندارد از مدیر بالاترم بودجه بگیرم.این یک رابطه متقابل است.وقتی جشنواره ای تعطیل می شود و آب از آب تکان نمی خورد ، چگونه از مسئولین توقع می رود کاسه داغ تر از آش باشند.
حالا این نکته را هم بگویم ، بله ممکن است جشنواره سوره سال دیگر برگزار نشود، وقتی که تعطیل شود و هیچکس حمایتی نکند. اگر خوب بود چرا حمایت نکردند و حالا که تعطیل شده چرا انتقاد می کنند.
من گمان می کنم مشکل بین خودمان است.باید اول بین خودمان حلش کنیم.ماههاست از اولین جلسه برای تشکیل انجمن ملی می گذرد.چه شد.در گیر و دار اداری است.کدام مسئول به خودش اجازه داده با مهمترین قصد جامعه عکاسی ،تشکیل انجمن فراگیر عکاسی ایران که صدها نفر نمایندگان خود را معرفی کردند ، مخالفت کند و یا آن را در گیر و دار بروکراسی اداری نگه دارد.وقتی ما ساکتیم از این بهتر نمی شود.
خود شکن آینه شکستن خطاست.
با کمی رجوع به خودمان و درصد اهمیتی که برای مسایلی اینچنین قایل شدیم گمان می کنم این نکته واضح به دست بیاید که ما نه تنها با کسانی که کار را به اینجا کشانده اند مخالفتی نکردیم بلکه با سکوت جسارتا بی دلیلمان موافقت هم کرده ایم.اینطور نیست؟
جسارت مرا ببخشد که من خود نیز خطا کارم اما گاهی بیش از حق خود هم فریاد می کنم.و از حسن سربخشیان که تلاش بسیاری می کند که مسابقه عکس سوره با کیفیت برگزار شود و با کیفیت بماند سپاس دارم.